گوشی موبایل سامسونگ مدل Samsung Galaxy A52 ظرفیت 256 گیگابایت و 8 گیگابایت رم

لاین گوشی‌های Galaxy A سامسونگ در طی سال‌های اخیر به قدری عمیقا متنوع بوده است که از گوشی‌های پایین رده‌ی اقتصادی شروع می‌شوند، تا به یک سری از مدل‌های نزدیک به پرچمدار یا نیمه پرچمدار می‌رسند که خودشان واقعا می‌توانند یک زیربرند جداگانه از محصولات سامسونگ در نظر گرفته شوند. کاملا واضح است که این غول کره‌ای دنیای فناوری، سرمایه گذاری هنگفت و عظیمی روی خانواده Galaxy A کرده است. در واقع، مدل‌های این خانواده، اکنون بیشترین سهم از فروش گوشی‌های این کمپانی عظیم را به خودشان اختصاص داده‌اند که دستاورد شگفت آوری است. گوشی گلکسی A52 سامسونگ که در این مطلب قصد داریم آن را مورد بررسی قرار دهیم، یکی از پرافتخارترین اعضای این خانواده محسوب می‌شود. 

بررسی گوشی گلکسی A52 سامسونگ به ما نشان می‌دهد که این شرکت چطور روی سری Galaxy A کار کرده تا آن‌ها را به چنین گوشی‌های شایسته‌ی پرفروشی تبدیل کند. برای دستیابی به چنین سطحی از موفقیت گسترده‌ای که Galaxy A52 و سایر مدل‌های این سری به دست آورده‌اند، فقط یک راه وجود دارد که آن هم ارائه ویژگی‌ها، قابلیت‌ها و توانایی‌های قابل رقابت تحت یک اسم شناخته شده و معتبر است که مهم‌تر از همه، قیمت منصفانه و مناسبی هم داشته باشد. گوشی گلکسی A52 مورد بررسی ما در این مطلب و سایر مدل‌های این سری، با همین استراتژی به چنین موفقیت بزرگی که امروز دارند رسیده‌ند.

 این یک وظیفه‌ی دلهره‌آور است که اجرای آن هم بسیار دشوار می‌باشد. اما سامسونگ با قدم‌های استوارِ رو به جلو، که در طی نسل‌های اخیر گوشی‌های سری Galaxy A برداشته، مثل یک قهرمان واقعی در دنیای گوشی‌های موبایل هوشمند به دل آن رفته است. گوشی‌های هم‌نسل با Galaxy A52 نظیر A72 و A32 ارزش‌های زیادی را به کل خانواده خود اضافه کردند. به طوری که می‌توان آن‌ها را یک نقطه عطف بزرگ و ارزشمند در این لاین‌اپ در نظر گرفت. در بین مدل‌های نام برده شده، قطعا این گوشی مورد بررسی ما در این مطلب، یعنی گلکسی A52 سامسونگ است که بیشتر از آن‌ها به چشم می‌آید. 

در واقع، Galaxy A52 شاخص‌تر از همتایان خود به نظر می‌رسد. زیرا اهدافی را محقق کرده که حتی A53 هم موفق به تکرار آن‌ها نشد. با بررسی گلکسی A52 سامسونگ به طور کامل با این اهداف آشنا خواهید شد. اما فعلا فقط باید به همین اشاره کنیم که نسبت به مشخصات سخت افزاری که ارائه می‌دهد، ارزشمندترین مدلی است که تا به حال در سری Galaxy A5x عرضه شده است. Galaxy A52 دارای دو نسخه‌ی 4G و 5G است. هر دو نسخه‌ی آن، کم و بیش با یکدیگر یکسان هستند. تنها تفاوت آن‌ها، این است که نسخه 5G از یک چیپست سریع‌تر به اسم Snapdragon 750G برخوردار است و نرخ تازه سازی نمایشگر آن هم بیشتر است و می‌تواند به ۱۲۰ هرتز برسد. همچنین، حداقل حافظه RAM آن ۶ گیگابایت می‌باشد. 

با این وجود، اگر گوشی مورد بررسی امروز خود یعنی گلکسی A52 سامسونگ را با مدل قبلی آن یعنی A51 مقایسه کنیم، تفاوت‌های گسترده‌ی بیشتری را مشاهده خواهیم کرد که تا حدی هم قابل انتظار است. در ابتدا، باید اشاره کنیم که قیمت Galaxy A52 کمی بیشتر شده است. اما در عوض، یک نمایشگر ۹۰ هرتزی به همراه استاندارد IP67 برای مقاومت در برابر آب، اسپیکرهای استریو، باتری ۴۵۰۰ میلی آمپری بزرگ‌تر، سرعت شارژ ۲۵ واتی بیشتر و دوربین ۶۴ مگاپیکسلی با پشتیبانی از OIS در اختیار شما قرار می‌دهد که واقعا ارزشش را دارد. این مشخصات که واقعا هم پیشرفت‌های بزرگی هستند، باعث شدند تا Galaxy A52 در زمان عرضه خود یک گوشی نیمه پرچمدار یا بسیار نزدیک به پرچمدار در نظر گرفته شود. 

طراحی 

گلکسی A52 سامسونگ که در حال بررسی آن هستیم، در زمان عرضه خود از زبان طراحی متمایزی برخوردار بود که در مدل‌های بعد از آن هم به کار برده شد و همچنین، به زبان طراحی استاندارد گوشی‌های میانرده سامسونگ نیز تبدیل شد. در این هنگام، سامسونگ سخت در حال تلاش بود تا طراحی مدل‌های سری Galaxy A را به جذابیت کافی برساند تا مردم بیشتر سمت آن‌ها جذب شوند. این جذابیت، فقط به مشخصات سخت افزاری خلاصه نمی‌شود. بلکه قصد داشت از نظر ظاهری و طراحی هم به آن دست پیدا کند. می‌توان گفت که بازطراحی شکل ظاهری گوشی‌های میانرده سامسونگ با Galaxy A52 و A72 استارت خورد. 

زبان طراحی جدیدی که در این دو گوشی شروع به پیاده سازی شدن کرد، عمدتا روی پنل پشتی بدنه متمرکز شد. جایی که از یک جنس نرم با رنگ مات برخوردار شد تا هم شکل مدرنی به خودش بگیرد و هم کاملا زیبا به نظر برسد. این گوشی در رنگ‌های متنوعی به فروش می‌رسد که سامسونگ اسم آن‌ها را Awesome Black, Awesome White, Awesome Violet و Awesome Blue گذاشته است. کلمه‌ی Awesome یک نوع جلب توجه از جنبه‌ی تبلیغاتی و بازاریابی است تا توجهات را به سمت خودش جلب کند. سامسونگ هم واقعا آن را در گوشی‌هایی نظیر A32 و A52 و A72 بارها و بارها تکرار کرده و همه جا از‌ آن استفاده کرده است. 

به عنوان مثال، برای توصیف باتری، نمایشگر، دوربین و تمام اجزای دیگر گوشی‌های میانرده خود از کلمه Awesome استفاده کرده تا کمی هم بازارگرمی کرده باشد. در هر صورت، در دست گرفتن Galaxy A52 حس بسیار خوبی دارد و نرمی و لطافت بدنه‌ی پلاستیکی آن، به جذابیت بیشترش کمک کرده است. حس در دست گرفتن این گوشی بسیار منحصر به فرد است. توصیفه می‌کنیم که قبل از خرید این گوشی، حتما آن را از نزدیک ببینید و کمی با آن کار کنید. زیرا اگرچه که ما حس در دست گرفتن و کار کردن با آن را جذاب و خوشایند می‌دانیم، اما شاید نرمی و لطافت بدنه‌ی آن برای برخی از افراد خوشایند نباشد و احساس خوبی از این گوشی نگیرند. 

شکل پنل پشتی بدنه هم کمی منحصر به فرد است. علیرغم طرح کلی متمایزی که در این گوشی به کار برده شده، جایگاه دوربین اصلی در گلکسی A52 سامسونگ که در حال بررسی آن هستیم، به وضوح از زبان طراحی اصلی گلکسی A51 الهام گرفته شده است که خودش، با الهام گیری واضح از خانواده گلکسی نوت ۲۰ ساخته شده است. از نظر جنس بدنه و ساختار آن، می‌توان گفت که گلکسی A52 به خوبی ساخته شده و اجزای مختلف آن در کنار یکدیگر قرار گرفته است. گلکسی A52 گوشی چندان سنگینی در نظر گرفته نمی‌شود، اما نسبت به مدل قبلی خود، هم کمی سنگین‌تر شده و هم ضخامت بیشتری پیدا کرده است. 

هم فریم میانی و هم پنل پشتی بدنه این گوشی از جنس پلاستیک ساخته شده و برای محافظت از نمایشگر نیز یک لایه محافظ Gorilla Glass 5 روی آن کشیده شده است. در صورتی که A51 از گوریلا گلس ۳ استفاده کرده بود. یکی دیگر از پیشرفت‌های چشمگیری که می‌توان در این بخش به آن اشاره کرد، کسب استاندارد IP67 برای مقاومت در برابر نفوذ آب و گرد و غبار به داخل اجزای بدنه است. Galaxy A52 اولین گوشی سری A سامسونگ محسوب می‌شود که مقاومت کامل در برابر آب پیدا کرد. درخصوص اجزای فیزیکی بدنه، مشکل خاصی وجود ندارد که از آن گله‌مند باشیم. 

جک ۳.۵ میلی متری هدفون هنوز در آن وجود دارد که باعث خوشحالی است. این ویژگی، در لبه پایین بدنه‌ی این گوشی قرار دارد. در کنار آن، درگاه Type-C به کار برده شده که یک کنترلر USB ۲.۰ در پشت آن قرار گرفته است و دارای سازوکار OTG می‌باشد. کمی آنطرف‌تر هم یک اسپیکر مشبک وجود دارد. ستاپ اسپیکر استریوی جدید به کار رفته در Galaxy A52 یک ستاپ هیبریدی است. در واقع، اسپیکر مکالمه که هنگام برقراری تماس گوش خود را روی آن قرار می‌دهید، دارای وظیفه‌ی دوجانبه است و به عنوان کانال ثانویه برای خروجی صدا نیز می‌تواند کار کند. این باعث می‌شود که نیمه‌ی بالای فریم بدنه‌ی این گوشی خالی باشد. در این بخش، فقط یک میکروفون ثانویه با توانایی حذف نویز وجود دارد و درگاه دوگانه‌ی سیم کارت این گوشی هم در همین بخش قرار گرفته است. 

صفحه نمایش 

پیش از اینکه بررسی گلکسی A52 سامسونگ در بخش نمایشگر را شروع کنیم، لازم است که توضیح دهیم شاهد پیشرفت چشمگیر و قابل توجهی نسبت به مدل قبلی خود بوده است. این پیشرفت، در سایر همتایان آن از جمله A32 و A72 نیز به وجود آمد. بنابراین، می‌توان گفت که در این بازه زمانی، سامسونگ نمایشگر گوشی‌های میانرده خود را یک قدم بیشتر به سمت تکامل هدایت کرد. در واقع، سامسونگ این بار تمام محدودیت‌ها را برای مجموعه گوشی‌های اقتصادی خود کنار گذاشت. به عنوان مثال، نرخ تازه‌سازی بالا، با عرضه A52 و همتایان آن که نام بردیم، به سری Galaxy A اضافه شد و فقط هم محدود به یکی از آن‌ها نبود. تمامی مدل‌هایی که در این بخش به آن‌ها اشاره کردیم، دارای پنل‌های ۹۰ هرتزی نرم و روان‌تر شدند. 

این امر، صد درصد برای A52 هم صدق می‌کند. دستگاهی که از یک نمایشگر ۶.۵ اینچی برای استفاده از نرخ تازه‌سازی بالا استفاده کرده است. اما پنل به کار رفته در این گوشی نه تنها سریع‌تر شده، بلکه به طور قابل ملاحظه‌ای روشن‌تر و پرنورتر از قبل هم شده است. سامسونگ ادعا کرده که زیر نور مستقیم آفتاب، حداکثر روشنایی تصویر به ۸۰۰ نیت می‌رسد. اگرچه که ما در تست‌های رایج خود در خصوص روشنایی تصویر، دقیقا به همین مقدار نرسیدیم، اما نتیجه‌ی حاصله، بسیار به این رقم نزدیک بود. به طور کلی، می‌توانیم تایید کنیم که در محیط‌های بیرونی و حتی در آفتابی‌ترین روزها هم وقتی نور مستقیم به نمایشگر بتابد، باز هم به راحتی قادر به کار کردن با این گوشی خواهید بود و به تمام جزئیات تصویر آن نیز دید کامل خواهید داشت. 

در ارتباط با رنگ‌ها، دو پروفایل در Galaxy A52 در نظر گرفته شده است. این دو حالت شامل Vivid (حالت پیش فرض) و Natural می‌شوند. حالت Vivid دارای یک نوار قابل تنظیم برای تن رنگ‌هاست و همچنین، اجازه تنظیم نقطه سفید را هم به کاربران خود می‌دهد. حالت Natural بیشتر، همان انتظاری که از گوشی‌های سامسونگ می‌رود را ارائه می‌کند. این حالت، دقت sRGB را مورد هدف قرار می‌دهد و در A52 به خوبی این کار را به نتیجه می‌رساند. با این وجود، توانایی پشتیبانی از HDR ندارد. اما در عوض، قادر به پشتیبانی از Widevine L1 می‌باشد. به این معنی که سرویس‌هایی مانند Netflix وضوح Full HD را برای استفاده صحیح از پنل FullHD ارائه می‌دهند. 

مورد بعدی که در بررسی نمایشگر گلکسی A52 سامسونگ می‌توانیم اشاره کنیم، وجود حالت Eye comfort shield است که در واقع، فیلترکننده‌ی نور آبی می‌باشد. این حالت، دارای تنظیمات تطبیقی است که به تدریج رنگ‌ها را در طول روز تنظیم می‌کند که اگر به آن علاقه داشته باشید، می‌توانید از آن استفاده کنید. همچنین، گزینه ساده‌تری هم دارد که به شما اجازه می‌دهد آن را زمانبندی کنید. حالت Dark Mode هم دقیقا همینطور است. درخصوص نرخ تازه‌سازی ۹۰ هرتزی نمایشگر هم فقط می‌توان گفت عملکرد آن دقیقا به همان شکلی است که از یک گوشی میانرده‌ی مدرن و امروزی می‌توان انتظار داشت. بدین معنی که خاصیت تطبیق پذیری ندارد و همیشه بین ۶۰ یا ۹۰ هرتز قرار دارد. 

باتری 

سامسونگ در گوشی مورد بررسی ما یعنی گلکسی A52 از یک باتری ۴۵۰۰ میلی آمپری استفاده کرده که با توجه به ضخامت ۸.۴ میلی متری و وزن ۱۸۹ گرمی این گوشی، انتخاب بسیار مناسبی محسوب می‌شود. درست که از باتری ۵۰۰۰ میلی آمپری به کار رفته در A32 ظرفیت کم‌تری دارد، اما یک پیشرفت قابل توجه نسبت به A51 محسوب می‌شود که ظرفیت باتری آن، ۱۰۰۰ میلی آمپر کم‌تر بود. تنها موردی که در مورد باتری A52 وجود دارد، مصرف آن است که با توجه به پشتیبانی نمایشگر آن از دو نرخ تازه‌سازی ۶۰ و ۹۰ هرتزی، می‌تواند در آن تاثیرگذار باشد. با توجه به این موضوع، ما شارژدهی باتری این گوشی را روی هر دو حالت تست کردیم. 

توضیحات خود در ارتباط با بررسی باتری گلکسی A52 سامسونگ را با حالت ۹۰ هرتز یا High smoothness شروع می‌کنیم که حالت پیش فرض هم هست. طبق بررسی ما از باتری گلکسی A52 سامسونگ زمانی که نمایشگر روی حالت ۹۰ هرتز قرار داشته باشد، شارژدهی آن در حالت استندبای به ۱۰۵ ساعت می‌رسد که تقریبا برابر با آنچیزی هست که از چنین باتری نه چندان بزرگی در چنین دستگاهی با نمایشگر OLED و چیپست Snapdragon 720G می‌توان انتظار داشت. اکنون که به نقش چیپست و پردازنده‌های به کار رفته در این گوشی در شارژدهی آن اشاره کردیم، می‌توانیم بگوییم Snapdragon 720G عملکرد کاملا شایسته و ارزشمندی ارائه می‌دهد و بسیار پایدار ظاهر می‌شود. 

لازم است که اشاره کنیم نسخه 5G این گوشی به واسطه برخورداری از چیپست پرمصرف‌تری به اسم Snapdragon 750G شارژدهی کم‌تری از نسخه 4G خود ارائه می‌کند. با توجه به توانایی پشتیبانی نمایشگر این گوشی از نرخ تازه سازی ۹۰ هرتز، یکی از مواردی که واقعا ارزش تست و بررسی در گلکسی A52 سامسونگ دارد، این است که مصرف باتری نمایشگر در حالت ۹۰ هرتز چقدر با حالت ۶۰ هرتز تفاوت دارد و اختلاف این دو حالت، چقدر است. زمانی که این موضوع را بررسی کردیم، متوجه شدیم که افزایش مصرف باتری نمایشگر از ۶۰ هرتز نسبت به ۹۰ هرتز، مثل هر پنل OLED مدرن دیگر، چندان زیاد نیست که مصرف باتری را به طور چشمگیری افزایش دهد. 

بنابراین، بدون نگرانی از افزایش مصرف باتری، می‌توانید از نرمی و لطافت بیشتری که حالت ۹۰ هرتز ارائه می‌دهد، لذت ببرید. به طور کلی، این گوشی همیشه توانایی دوام آوردن به مدت ۱ روز استفاده‌ی کامل را در اختیار دارد و اگر استفاده کمی از آن داشته باشید، حتی ممکن است برای روز دوم هم انرژی داشته باشد. مورد بعدی که در این بخش در مورد گلکسی A52 می‌توانیم بررسی کنیم، سرعت شارژ و شارژر آن است. اگرچه که این گوشی به طور ذاتی، توانایی پشتیبانی از شارژر ۲۵ واتی دارد، اما در جعبه آن یک شارژر ۱۵ واتی (9V@1.67A) قرار داده شده است که از یک کابل USB Type-A به Type-C استفاده می‌کند. کمی عجیب است که چرا با وجود توانایی پشتیبانی از شارژ ۲۵ واتی، یک شارژر ۱۵ واتی در جعبه این گوشی قرار داده شده است. 

مخصوصا با توجه به اینکه رقبای سنتی در برندهای چینی، امروزه حداقل از شارژرهای ۳۳ واتی به بالا در جعبه گوشی‌های خود استفاده می‌کنند. حتی در برخی مواقع، دیده شده که شارژرهای ۶۷ واتی هم به کار گرفته‌اند. ما سرعت شارژ گلکسی A52 با هر دو شارژر ۲۵ و ۱۵ واتی را بررسی کردیم. نتایج بررسی های ما از گلکسی A52 سامسونگ در این بخش نشان می‌دهند که اتصال این گوشی به شارژر ۱۵ واتی برای مدت ۳۰ دقیقه، تنها ۳۴ درصد از ظرفیت باتری آن را تکمیل می‌کند. در صورتی که شارژر ۲۵ واتی در همین مدت، می‌تواند ۵۲ درصد از ظرفیت باتری را تکمیل کند. همچنین، فول شارژ کردن این گوشی با شارژر ۱۵ واتی به حدود ۲ ساعت زمان نیاز دارد. در صورتی که شارژر ۲۵ واتی این کار را در عرض ۱ ساعت و ۳۰ دقیقه انجام می‌دهد. 

سخت افزار 

سامسونگ از چیپست Snapdragon 720G در Galaxy A52 استفاده کرده است که به طور کلی، قدرت کافی برای تامین قدرت مورد نیاز ویژگی‌های به کار رفته در این گوشی را در اختیار دارد و A52 هم به نرمی و لطافت کامل این کار را انجام می‌دهد. سامسونگ برای تامین قطعات سخت افزاری به کار رفته در گوشی‌های خود، مسیری را در پیش گرفته که بهترین توصیف برای آن، ارتقاء معقول و محسوس است که می‌تواند تفاوت‌های بارزی هم ایجاد کند. همچنین، اطمینان داریم که تعداد زیادی از افرادی که حتی انتظارات بالایی از عملکرد سخت افزاری یک گوشی دارند، این بار انتخاب چیپست Qualcomm را به جای Exynos که در Galaxy A51 به کار برده شده بود و یا حتی MediaTek که A32 و A41 از آن استفاده کرده بودند، به فال نیک می‌گیرند. 

صد البته، اگر نگاه بدبینانه‌ای به چیپست به کار رفته در گلکسی A52 داشته باشیم، گوشی‌های جذاب دیگری را هم می‌توانیم وارد این رقابت کنیم که از این دست، می‌توانیم به Galaxy M51 با چیپست Snapdragon 730G و یا دو مدل از گوشی‌های اخیر عرضه شده در سری OnePlus Nord با چیپست‌های Snapdragon 690G و همینطور 765G اشاره کنیم که دست بر قضا، محدوده قیمت یکسانی هم با سامسونگ گلکسی A52 مورد بررسی ما در این مطلب دارند. ستاپ هسته‌های به کار رفته در CPU گلکسی A52 شامل دو Kryo ۴۶۵ Gold به همراه شش Kryo ۴۶۵ Silver می‌شوند که فرکانس پردازشی آن‌ها به ترتیب، به ۲.۳ و ۱.۸ گیگاهرتز می‌رسد. 

تست‌های بنچمارکی که از این گوشی گرفتیم، نشان می‌دهند عملکرد سخت افزاری آن با قدرتمندترین گوشی‌های میانرده‌ای که در حال حاضر در بازار وجود دارد، اختلاف چشمگیری دارد و اصلا نمی‌تواند با آن‌ها رقابت کند. اما از اکثر گوشی‌های Galaxy A قبل از خود و حتی تعدادی از آن‌ها که بعد از آن عرضه شده‌اند، بهتر ظاهر می‌شود. اگر بخواهیم تست‌های بنچمارک GPU این گوشی را نیز بررسی کنیم، مشاهده می‌کنیم که Adreno ۶۱۸ به کار رفته در آن، عملکرد چندان فراتر از انتظاری ارائه نمی‌کند و دقیقا در حد و اندازه‌ای که می‌توان پیشبینی کرد، عمل می‌کند. طبیعتا، ما تمامی تست‌های خود را روی حالت ۹۰ هرتز اجرا کردیم؛ به امید اینکه فریم ریت بیشتری از ۶۰ ببینیم. اما متاسفانه، تلاش‌هایمان چندان ثمربخش نبود و گلکسی A52 حتی به این رقم نزدیک هم نشد. 

این گوشی از نظر حافظه داخلی، در کانفیگ‌های زیادی عرضه می‌شود که شمار آن‌ها به پنج عدد می‌رسد. اما محبوب‌ترینشان شامل ۶/۱۲۸ و ۸/۱۲۸ و ۶/۲۵۶ گیگابایتی می‌شوند. همانطور که احتمالا در جریان هستید، کانفیگ مورد نظر، می‌تواند در عملکرد و خروجی کار نیز تاثیر قابل توجهی داشته باشد. همچنین، نباید از ذکر این نکته هم غافل شویم که چیپست Snapdragon 720G به کار رفته در آن، دقیقا در حد گوشی‌های دیگری که از این چیپست استفاده می‌کنند، عمل می‌کند. بدین معنی که سامسونگ اصلا کم کاری نکرده و از تمام پتانسیل سخت افزاری که می‌توانست، استفاده کرده است. 

تنها چیزی که می‌توانست بهتر باشد، ثبات و پایداری عملکرد سخت افزاری است. همه‌ی این موارد را گفتیم تا به این نکته برسیم که در عمل هنگام استفاده از Galaxy A52 به وضوح می‌توان دید سیستم نرم افزاری خود را به نرمی و لطافت کامل اجرا می‌کند و تمامی امور روزمره‌ای که ممکن است کاربران نیاز داشته باشند، مثل آب خوردن و با راحتی کامل به سرانجام می‌رساند. کاملا مطمئنیم که Snapdragon 720G قادر است ۹۰ درصد از خریداران احتمالی Galaxy A52 را کاملا راضی کند. این درصد، اگر بیشتر از این نباشد، قطعا کم‌تر هم نیست. 

البته، همه چیز جای پیشرفت دارد. در همین گلکسی A52 هم موارد پرشماری وجود دارد که هنوز می‌توانند ارتقاء پیدا کنند و به سطح بالاتری برسند. به عنوان مثال، رابط کاربری و UI می‌تواند به صورت ۹۰ فریم بر ثانیه هم اجرا شود. و یا توانایی فیلم برداری 4K می‌تواند هم برای دوربین اصلی و هم برای دوربین فوق عریض در دسترس قرار بگیرد. مدل‌های بعدی در سال‌های آینده، می‌توانند از سیستم لرزشگیر ویدئویی فوق العاده پیشرفته‌ای برخوردار شوند و سرعت شارژ هم به مقدار بسیار بیشتری از ۲۵ وات می‌تواند برسد. تمامی این موارد، پیشرفت‌هایی هستند که پتانسیل دستیابی به آن‌ها به راحتی وجود دارد. اما Galaxy A52 هم همچنان برای انجام تمام امور روزمره قدرت کافی را در اختیار دارد. 

نرم افزار 

کاملا واضح و روشن است که سامسونگ به خوبی می‌داند برای اینکه یک مشخصات سخت افزاری عالی بتواند به خوبی بدرخشد، نیاز به یک سیستم نرم افزاری مناسب و توانمند دارد که بتواند از این مشخصات سخت افزاری پشتیبانی و حمایت کند. اگر به خاطر داشته باشید، پیش از این در بخش مقدمه‌ی این مطلب، به توجه سامسونگ به کلمه‌ی Awesome در نسل جدید گوشی‌های سری Galaxy A اشاره کردیم. این غول کره‌ای در راستای تمرکز مجدد روی این کلمه، مشخصات نرم افزاری به کار رفته در گلکسی A52 و برخی دیگر از گوشی‌هایی که در بازه زمانی یکسانی با آن عرضه شده‌اند را به طور قابل توجهی ارتقاء داده است. 

زمانی که Galaxy A52 را از جعبه خود بیرون می‌آورید، مشاهده می‌کنید که به صورت پیش فرض به اندروید ۱۱ با رابط کاربری One UI ۳.۱ مجهز است که آخرین ترکیب نرم افزاری مدرنی که در زمان عرضه آن برای گوشی‌های سامسونگ وجود داشت، در نظر گرفته می‌شود. البته، در حال حاضر آپدیت‌های زیادی برای آن عرضه شده و شما هم می‌توانید از آن‌ها بهره‌مند شوید. اما برای اینکه کام کاربران Galaxy A52 حتی بیشتر از این هم شیرین شود، سامسونگ وعده داده است که حداکثر تا سقف ۳ سال تمامی آپدیت‌های اصلی و بزرگ نرم افزاری اندروید و One UI را برای آن عرضه خواهد کرد و عرضه پچ‌های امنیتی را نیز به مدت ۴ سال (از زمان تاریخ عرضه رسمی این گوشی) ادامه خواهد داد. 

این یعنی Galaxy A52 باید تا سال ۲۰۲۳ یعنی اندروید ۱۴ آپدیت شود. این یک حرکت نسبتا جدید از سامسونگ است که تصمیم گرفت برای مدت بیشتری از گوشی‌های خود پشتیبانی نرم افزاری کند و تقریبا در همان بازه زمانی که این گوشی عرضه شده بود، استارت خورد. اما در خصوص تغییرات نرم افزاری One UI ۳.۱ نسبت به نسخه‌های قبلی آن، می‌توانیم بگوییم به سختی می‌توان تغییر و تحول بزرگی در آن نسبت به One UI ۳.۰ و حتی One UI ۲.۵ پیدا کرد. با این وجود، یک سری اختلافات جزئی وجود دارد که اشاره به آن‌ها خالی از لطف نیست. از این دست، می‌توانیم به میانبرهای صفحه‌ی قفل یا همان لاک‌اسکرین اشاره کنیم که به صورت پیش فرض، شماره گیر و دوربین هستند. 

آیکونِ آن‌ها در One UI ۳.۱ حالت تک رنگ پیدا کرده است. در صورتی که در نسخه‌های قبل، همرنگ با آیکون اصلی خود بودند. این در حالی است که اگر این برنامه‌ها را تغییر دهید و اپلیکیشن‌های دیگری را برای نمایش روی لاک‌اسکرین به عنوان میانبر انتخاب کنید، تک رنگ نخواهند بود و به رنگ آیکون اصلی خودشان در آنجا نمایش داده خواهند شد که کمی عجیب است. درخصوص تغییرات کاربردی‌ترِ لاک‌اسکرین، می‌توانیم به ویجت تندرستی که به این بخش اضافه شده است، اشاره کنیم. اکنون می‌توانید مدت زمانی را که به کار کردن با گوشی خود اختصاص داده‌اید، بدون اینکه قفل آن را باز کنید، مشاهده نمایید. در عین حال، تنظیمات Always-on Display هم ساده‌تر شده‌اند. 

بهترین روش باز کردن قفل نمایشگر، استفاده از سنسور تشخیص اثر انگشت است که در زیر نمایشگر این گوشی به کار برده شده است. بررسی ما از گلکسی A52 سامسونگ نشان می‌دهد که کاربران امکان انجام این کار با سیستم تشخیص چهره را هم در اختیار دارند. اما خب، امنیت آن همیشه جای سوال بوده است. زیرا برای تشخیص چهره از دوربین سلفی استفاده می‌شود و سیستم تشخیص سه بعدی خاصی ندارد. پس با یک عکس ساده هم می‌توان آن را دور زد. سایر ویژگی‌های نرم افزاری Galaxy A52 نیز همین موارد رایجی هستند که معمولا با آن‌ها آشنایی دارید و ترفند خاصی هم برای دسترسی به ویژگی‌های بیشتر وجود ندارد. ویژگی‌های اندروید ۱۱ هم همینطور. 

تنها ویژگی اندروید ۱۱ در این گوشی که شاید کاربران اطلاع یا شناخت چندان زیادی از آن نداشته باشند، تاریخچه اعلانات یا همان نوتیفیکیشن‌ها هستند. از طریق منوی تنظیمات یا Settings گوشی خود می‌توانید به آن دسترسی پیدا کنید. درست است که شاید دسترسی به آن چندان سریع و فوری نباشد، اما در هر صورت، این امکان فراهم می‌باشد تا زمانی که یک نوتیفیکیشن را سریعا به طور تصادفی پاک می‌کنید و بعدا متوجه اهمیت آن می‌شوید، مجددا بتوانید به آن دسترسی پیدا کنید. فقط حتما مطمئن شوید که فعال باشد. زیرا به صورت پیش فرض، غیرفعال است. 

دوربین 

در بخش بررسی دوربین‌های گلکسی A52 سامسونگ می‌توان گفت ویژگی‌ها و مشخصات به کار رفته در آن را به سختی می‌توان چشمگیر دانست. در واقع، ستاپ دوربین‌های چهارگانه این گوشی یک ستاپ کاملا آشناست که معمولا این روزها عادت داریم در اکثر گوشی‌های میانرده‌ی ارزشمندی که در بازار وجود دارد، مشاهده کنیم. این ستاپ، متشکل از یک سنسور واید به عنوان دوربین اصلی، یک دوربین فوق عریض، یک دوربین ماکرو برای عکاسی کلوزآپ و سنسور تشخیص عمق میدان دید است. سامسونگ در گلکسی A52 از یک سنسور ۶۴ مگاپیکسلی برای دوربین اصلی استفاده کرده است که در مدل قبلی آن، ۴۸ مگاپیکسل بود. 

علاوه بر این، رزولوشن دوربین فوق عریض هم در این گوشی نسبت به مدل قبلی آن افزایش داشته و به جای یک سنسور ۸ مگاپیکسلی، به یک سنسور ۱۲ مگاپیکسلی مجهز شده است. این امر برای دوربین ماکرو و سنسور تشخیص عمق هم همینطور است. جایی که شاهد دو سنسور ۵ مگاپیکسلی با گشودگی دهانه دیافراگم f/1.8 هستیم. ستاپ دوربین‌های مورد بررسی در گلکسی A52 سامسونگ شباهت بسیار زیادی با دوربین‌های به کار رفته در گوشی محبوب و پرطرفدار M51 دارند. به همین دلیل، احتمال اینکه سنسورهای به کار رفته در این دو گوشی با یکدیگر یکسان باشد، زیاد است. اگر چنین باشد، دوربین اصلی دارای سنسور Sony IMX 682 است و دوربین فوق عریض هم از سنسور Samsung S5K3L6 استفاده می‌کند. 

برای عکاسی و فیلم برداری سلفی نیز یک سنسور ۳۲ مگاپیکسلی Sony IMX 616 در آن به کار برده شده است. با این وجود، یک ویژگی شاخص در ستاپ دوربین‌های A52 وجود دارد که در M51 مشاهده نمی‌شود و آن هم چیزی نیست به جز پشتیبانی دوربین اصلی از لرزشگیر اپتیکال یا OIS که تاثیر بسیار زیادی می‌تواند داشته باشد. البته اگر بخواهیم دقیق‌تر اشاره کنیم، رزولوشن دوربین این دو گوشی هم با یکدیگر متفاوت است. جایی که A52 از یک سنسور ۶۴ مگاپیکسلی برخوردار است. در صورتی که M51 دارای یک سنسور ۴۸ مگاپیکسلی در دوربین اصلی خود می‌باشد. 

در مورد رابط کاربری دوربین که حرف زیادی برای گفتن نیست و شاهد همان رابط کاربری آشنایی هستیم که معمولا در همه‌ی گوشی‌های دیگر سامسونگ هم وجود دارد. اما کیفیت عکس‌های دوربین گلکسی A52 سامسونگ را می‌توان بررسی کرد. در این خصوص، می‌توان گفت که شاهد عملکرد کاملا خوبی هستیم که شاید بتوان آن را برای یک گوشی میانرده‌ی سامسونگ، عادی دانست. محدوده دینامیکی تصاویر دوربین اصلی، دقیقا به همان اندازه‌ای است که از یک گوشی میانرده انتظار می‌رود و رنگ‌ها هم بدون اینکه بیش از حد اشباع شوند، کاملا زنده به نظر می‌رسند. جزئیات زیادی در عکس‌های این دوربین می‌توان مشاهده کرد. اما گاها اثرات سرکوب شدید نویز در سوژه‌هایی که دارای سطح بیشتری از نویز هستند، باقی می‌ماند که قابل تشخیص است. 

 رزولوشن عکس‌های دوربین اصلی به طور پیش فرض، ۱۶ مگاپیکسلی است. اما امکان عکاسی با حالت ۶۴ مگاپیکسلی هم وجود دارد. اگر بخواهیم روراست باشیم، از چنین سطح بالایی از جزئیات که در این حالت به تصاویر اضافه می‌شود، واقعا تحت تاثیر قرار گرفتیم. حتی به نظر می‌رسد که HDR هم در حالت ۶۴ مگاپیکسلی بهتر از حالت پیش فرض ۱۶ مگاپیکسلی عمل می‌کند. فقط زمان عکاسی در حالت ۶۴ مگاپیکسلی، سرعت عملکرد گوشی کمی کند می‌شود. اما می‌توان گفت که واقعا ارزش صبر کردن را دارد. 

اگر بخواهیم دوربین فوق عریض گلکسی A52 سامسونگ را نیز بررسی کنیم، می‌توانیم بگوییم مجددا شاهد عملکرد کاملا قابل قبول و رضایت بخشی هستیم. خروجی تصاویر این دوربین، ۱۲ مگاپیکسل است که به اندازه حداکثر رزولوشن آن می‌باشد. صد البته که عکس‌های این دوربین در مقایسه با دوربین اصلی کمی نرم‌تر هستند. به خصوص در گوشه‌های سوژه. اما این کاملا طبیعی است و برای همه‌ی دوربین‌های فوق عریضی که در گوشی‌های هوشمند به کار می‌رود صدق می‌کند. رنگ‌ها هم سطح اشباع شدگی کم‌تری نسبت به دوربین اصلی دارند. اما می‌توان گفت که همچنان زنده و شاداب به نظر می‌رسند. البته، پالت کلی رنگ‌های این دوربین، کمی سردتر از رنگ‌های دوربین اصلی است. 

با این وجود، هیچ یک از این موارد، مشکلات بزرگی نیستند و کاملا هم طبیعی و رایج هستند. در مجموع، می‌توان گفت که دوربین فوق عریض Galaxy A52 عملکرد کاملا شایسته و ارزشمندی نسبت به گوشی‌های میانرده در این سطح از بازار ارائه می‌دهد. در ادامه، کم نیست کمی هم به دوربین ماکرو این گوشی بپردازیم. عملکرد سنسور ۵ مگاپیکسلی دوربین ماکروی A52 کاملا تاثیرگذار است. این دوربین، صفحه‌ی فوکوس گسترده‌ای دارد و نیازی نیست که زیاد به سوژه نزدیک شوید. علیرغم اینکه ویژگی مدرن خاصی نظیر فوکوس خودکار در آن وجود ندارد، اما عملکرد بسیار خوبی دارد و تصاویر پرجزئیاتی ارائه می‌دهد. به طور کلی، می‌توان گفت که کمی از دوربین‌های ماکرو ۲ مگاپیکسلی که تا قبل از این عادت داشتیم در گوشی‌های میانرده مشاهده کنیم، بهتر عمل می‌کند. 

رقبای Galaxy A52 

گلکسی A52 که در این مطلب به بررسی مفصل آن پرداختیم، یکی از ارزشمندترین مدل‌هایی است که تاکنون در سری A5x عرضه شده. اصلی‌ترین دلیل آن، قیمت مناسبی است که در ازای استفاده از چنین مشخصاتی درخواست می‌کند. در واقع، یکی از متعادل‌ترین گوشی‌های میانرده‌ای است که سامسونگ تا زمان عرضه آن تولید کرده بود. اکنون که مدتی از عرضه آن سپری شده و حساب خودش را کاملا پس داده، می‌توان متوجه شد که چه گوشی ارزشمندی است. تنها مشکلی که وجود دارد، این است که در این رنج قیمت رقبای قدرتمند و سختی برای آن وجود دارد که واقعا شانه به شانه یکدیگر می‌توانند پیش بروند. البته، Galaxy A52 هم گوشی چندان دست و پا بسته‌ای نیست و می‌تواند حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد. 

شیائومی در حوالی این رنج قیمت، گزینه‌های زیادی دارد. یکی از بهترین گزینه‌های آن در این رنج قیمت Poco F3 است که کاملا شاخص و برجسته به نظر می‌رسد. این گوشی قیمت نزدیکی با A52 دارد. اما در عوض، از چیپست قدرتمند تری به اسم Snapdragon ۸۷۰ بهره می‌برد و نرخ تازه سازی بیشتری هم در نمایشگر OLED خود دارد که می‌تواند به ۱۲۰ هرتز برسد. پشتیبانی از HDR10+ را نیز باید به مشخصات نمایشگر آن اضافه کنیم. ستاپ اسپیکرهای استریوی آن نیز شاید یکی دیگر از دلایل برتری آن باشد. اما این برتری به همینجا ختم می‌شود. زیرا ستاپ دوربین‌های Poco F3 کمی از A52 ضعیف‌تر است و همچنین، استاندارد خاصی هم برای محافظت از نفوذ آب در اختیار ندارد. 

اگر قصد دارید تجربه‌ی عکاسی خود را ارتقاء دهید، Redmi Note ۱۰ Pro را هم می‌توانید به عنوان یک گزینه‌ی جدی مد نظر داشته باشید. همچنین، اگر برخورداری از یک چیپست پرچمدار بسیار قدرتمند در صدر اولویت‌های شما قرار دارد، Redmi K40 Pro یک سروگردن بهتر از Galaxy A52 به نظر می‌رسد. Redmi K40 Pro از یک چیپست همه کاره به اسم Snapdragon ۸۸۸ برخوردار است و اسپیکرهای استریو به همراه توانایی پشتیبانی از نرخ تازه سازی ۱۲۰ هرتز دارد که در تجربه گیمینگ، بسیار تاثیرگذار هستند. همچنین، دارای استاندارد IP53 است که توانایی مقاومت در برابر قطره‌های آب دارد. درست است که از استاندارد IP67 موجود در A52 پایین‌تر است، اما در هر صورت پوشش نسبی هم دارد.

Poco X3 هم مشخصات نسبتا یکسانی با A52 دارد. اما نقاط ضعف آن در برابر A52 پنل نمایشگر IPS و مشخصات رده پایین‌تر در دوربین است. رقبای بسیار زیاد دیگری هم می‌توان برای Galaxy A52 متصور شد. اما موارد اشاره شده، جزو محبوب‌ترین رقبای آن هستند. به غیر از آن‌ها، OnePlus هم در سری Nord می‌تواند رقیب آن باشد. اگر هم بخواهیم از بین مدل‌های قدیمی‌تر انتخاب کنیم، می‌توانیم به M51 اشاره کنیم که در طول بررسی گلگسی A52 سامسونگ هم چندین بار از آن اسم بردیم. نسخه 5G همین گوشی A52 را هم می‌توان به عنوان گزینه‌ای با چیپست قدرتمندتر مد نظر داشت. 

جمع بندی 

زمانی که Galaxy A52 و مدل‌های نزدیک به آن در سری A3x و A7x معرفی و عرضه شدند، دستاوردهای ارزشمند بزرگی برای سامسونگ محسوب شدند. در واقع، سامسونگ با عرضه آن‌ها موفق شد سطح گوشی‌های میانرده خود را به طور چشمگیری ارتقاء دهد. آن‌ها دارای ویژگی‌ها و مشخصات بسیار ارزشمندی بودند که موجب یک پیشرفت بزرگ در سری Galaxy A گوشی‌های سامسونگ شدند و آن‌ها را بسیار بیشتر از قبل، به گوشی‌ های نیمه پرچمدار نزدیک کردند. ویژگی‌های به کار رفته در Galaxy A52 واقعا بین گوشی‌های سامسونگ که تا قبل از آن عرضه شده بودند، بی رقیب بودند. در ادامه، به منظور جمع بندی، بدون هیچ ترتیب خاصی به برخی از ویژگی‌های کلیدی و شاخص گلکسی A52 سامسونگ که در بررسی آن مشاهده کردیم، می‌پردازیم. 

در راس امور، یک نمایشگر AMOLED بسیار درخشان با نرخ تازه سازی ۹۰ هرتز قرار دارد که در یک بدنه‌ی زیبا و جذاب با المان‌های طراحی مدرن در زمان عرضه خود و پشتیبانی از IP67 برای مقاومت در برابر آب، قرار گرفته است. این گوشی دارای اسپیکرهای استروی با پشتیبانی از Dolby Atmos است و امکان استفاده از یک جک ۳.۵ میلی متری برای اتصال هدفون سیمی هم به کاربران خود می‌دهد. علاوه بر این، ستاپ کاملا مجهز و کاملی در پنل پشتی بدنه خود برای عکاسی و فیلم برداری در اختیار دارد که ویژگی‌های جذابی نظیر OIS در دوربین اصلی آن نیز به کار برده شده است. ظرفیت باتری آن ۴۵۰۰ میلی آمپر می‌باشد که قابل قبول است و از شارژر ۲۵ واتی هم پشتیبانی می‌کند که می‌توانست سریع‌تر باشد. 

تمام این ویژگی‌ها، به خوبی با رابط کاربری One UI ۳.۱ سامسونگ و اندروید ۱۱ به هم گره خورده است که تا اندروید ۱۴ آپدیت خواهد شد. حقیقتا A52 جای گله و شکایت چندان زیادی باقی نمی‌گذارد. شاید می‌توانست از چیپست بهتری برخوردار باشد. زیرا Snapdragon 720G در زمان عرضه این گوشی هم سریع‌ترین و قوی‌ترین پردازنده‌های موجود برای گوشی‌های میانرده را در اختیار نداشت. اما مهم این است که وظایفی که برعهده آن گذاشته می‌شود را به خوبی به سرانجام می‌رساند و حتی برای اهداف گیمینگ هم گزینه قابل اطمینانی است. همانطور که در بررسی گلکسی A52 سامسونگ هم متوجه شدید، این گوشی یکی از متعادل‌ترین گوشی‌هایی است که این شرکت تاکنون تولید کرده. زیرا به تمامی جوانب به خوبی توجه کرده است. 

نقاط قوت: 

• طراحی زیبا و شاخص بدنه با لایه محافظ Gorilla Glass ۵ روی نمایشگر و برخورداری از استاندارد IP67 برای محافظت از بدنه در برابر نفوذ آب و گرد و غبار 
• نمایشگر AMOLED خوشرنگ و درخشان با پشتیبانی از نرخ تازه سازی ۹۰ هرتز 
• شارژدهی و عملکرد قابل قبول باتری علیرغم ظرفیت نه چندان چشمگیر آن 
• ستاپ اسپیکرهای استریوی تاثیرگذار نسبت به این بازه قیمتی 
• مجهز به آخرین ترکیب نرم افزاری موجود در زمان عرضه خود شامل One UI ۳.۱ و اندروید ۱۱، قابل آپدیت به آخرین نسخه موجود با پشتیبانی طولانی که تا اندروید ۱۴ ادامه خواهد داشت 
• دوربین‌های سلفی و چهارگانه‌ی همه کاره با پیشرفت‌های قابل توجه نظیر OIS در دوربین اصلی 
• توانایی فیلم برداری با کیفیت 4K با همه‌ی دوربین‌ها

نقاط ضعف: 

• وجود شارژر ۱۵ واتی در جعبه علیرغم اینکه توانایی پشتیبانی تا سقف ۲۵ وات هم دارد 
• وجود رقبای سرسخت پرشمار در این رنج قیمت که اکثرا چیپست‌های بهتری هم دارند