هاب شبکه چیست و چه مزایایی دارد؟

چگونه میتوانید فایل‌های موجود در سیستم شخصی خود را برای دیگری اشتراک بگذارید؟ برای اتصال چندین رایانه به یکدیگر چه راهی را پیشنهاد می‌کنید؟ علاوه بر سوئیچ شبکه و روتر، داشتن یک هاب شبکه می‌تواند به شما کمک بزرگی کند. به طور کلی، هاب به یک دستگاه سخت افزاری گفته می‌شود که به دلیل داشتن پورت‌های ورودی متعدد، قادر است چندین دستگاه را به یک رایانه متصل سازد. به این معنی که وقتی يکی از کامپیوترهای متصل شده به هاب داده‌ای را ارسال می‌کند، باقی پورت‌های هاب هم آن را دريافت می‌کنند، در حقیقت می‌توان گفت داده ارسال شده تکرار شده و برای ساير پورت‌ها نيز فرستاده می‌شود.

البته این سخت افزار پرکاربرد، مزایا و ویژگی‌های بسیاری دارد که در ادامه‌ی این مقاله از مبیت قصد داریم آن‌ها را به طور کامل توضیح دهیم پس با ما همراه باشید.

تعریف کلی هاب (Hub)

هاب یک نقطه اتصال متداول است که به عنوان یک اتصال مرکزی، برای تمام دستگاه‌هایی که به آن متصل می‌شوند، عمل می‌کند. از طرفی این سخت افزار پرکاربرد که دارای پورت‌های بی‌شماری است و یک اتصال فیزیکی را برای هر دستگاه فراهم می‌کند، به رایانه شما کمک خواهد کرد که اتصالی مداوم را داشته باشد و می‌توان گفت ارزان‌ترین روش اتصال دو و يا چندين کامپيوتر به يکديگر می‌باشد. با اینکه در شبکه‌های امروزی به جای هاب از سوئیچ استفاده می‌شود اما باز هم در برخی از شبکه‌ها شاهد استفاده از این تجهیزات هستیم.

ویژگی‌های هاب

ویژگی مهمی که هاب شبکه دارد قابلیت انعطاف‌پذیری آن است، به این معنی که سرعت انتقال بالا به دستگاه‌های مختلف را دارد و هر نوع رایانه با مشخصات مختلف می‌تواند از این اتصال بهره‌مند شود، علاوه بر این کامپیوترها می‌توانند پس از اتصال هر نوع داده‌ای را بین سیستم‌های متصل ارسال و یا دریافت کنند. البته هاب‌ها کاربردهای متفاوتی را در اختیار کاربران قرار می‌دهند، اما مهم‌ترین کار آن ارسال بسته و داده‌های درون شبکه از مبدأ به مقصد می‌باشد.

انواع هاب شبکه

به‌طور کلی سه نوع هاب شبکه وجود دارد: مستقل، کنترل پذیر، پشته‌ای و پیمانه‌ای. هاب مستقل، برای گروهی از کامپیوترها که به ‌طور مستقل از کل شبکه کار می‌کنند، استفاده می‌شوند؛ اما کنترل پذیر، هابی هوشمند و انعطاف‌پذیر است یعنی هر کدام از درگاه‌های آن توسط مدیر شبکه به کمک نرم‌ افزار می‌تواند فعال یا غیر فعال شوند. نوع دیگر این سخت افزار یعنی پشته‌ای، شباهت زیادی به هاب مستقل دارند؛ با این تفاوت که تعدادی از آن‌ها را می‌توان به یکدیگر وصل کرد تا تعداد پورت‌های کل هاب افزایش پیدا کنند؛ و نوع آخر نیز که Hub پیمانه‌ای نام دارد، دارای یک کارت یا شاسی هستند که به کمک آن می‌توان تعداد درگاه‌های ورودی را افزایش داد.

مزایا و کاربرد

هاب‌ های شبکه معمولاً ارزان قیمت هستند و نسبت به اتصال از نوع سوئیچ هزینه کمتری دارند علاوه بر این کار کردن با Hub بسیار آسان است و به تنظیمات و پیکربندی خاصی نیاز ندارند به همین دلیل برای هر فرد قابل استفاده و در دسترس است. پس با کمک این سخت افزار اتصال شبکه می‌توان به راحتی انواع مختلف رسانه را به هم متصل کرده بدون اینکه تأثیری بر عملکرد شبکه بگذارد.

معایب

اگرچه نمی‌توان از مزایای این نوع اتصال چشم پوشی کرد؛ اما عیب‌هایی نیز دارد که مهم‌ترین آن این است که به‌جای انتقال مستقیم بسته‌های داده از مبدأ به مقصد، آن‌ها را کپی می‌کند و به همه‌ی پورت‌های دیگر می‌فرستد که نتیجه‌ی این کار ایجاد ترافیک و  مصرف پهنای باند شبکه است به همین دلیل است که یک هاب توانایی انتخاب بهترین مسیر شبکه را ندارد و نمی‌تواند ترافیک شبکه را کاهش دهد. هم‌چنین هاب شبکه برای سنجش عملکرد در مقایسه با سوئیچ استاندارد، کندتر از سوئیچ است زیرا قادر به ارسال یا دریافت هم‌زمان اطلاعات نیست، اما این را نیز باید در نظر گرفت که یک سوئیچ هزینه بیشتری نسبت به آن دارد.

ازطرفی با توجه به اینکه هاب شبکه سیگنال‌های دریافتی از مبدأ را علاوه بر مقصد واقعی به سایر پورت‌ها نیز ارسال می‌کند، زمینه را برای بروز حملات امنیتی فراهم می‌کنند.

یکی از دیگر مواردی که به عنوان معایب در نظر گرفت شده این است که پورت‌های این سخت افزار از نوع نیمه ‌دوطرفه یا half-duplex می‌باشند؛ یعنی دو پورت قادر به ارسال سیگنال به صورت هم‌زمان برای هم نیستند. به طور مثال وقتی یکی از پورت‌های ورودی فرستنده است، دیگری فقط می‌تواند گیرنده باشد و برعکس؛ اما سوئیچ شبکه، تمام ‌دوطرفه (full-duplex) است به این معنی که همه‌ی پورت‌های آن می‌توانند به صورت همزمان هم فرستنده و هم گیرنده باشند.

منبع webopedia