هوش مصنوعی چیست؟

هوش مصنوعی به یک یا چند سیستم کامپیوتری گفته می شود که قادرند اطلاعاتی را پردازش کنند و برخی از کار هایی که توسط انسان ها انجام می شوند را نیز انجام دهند. دستگاه های دارای قابلیت هوش مصنوعی توانایی انجام رفتار های ساده ای از قبیل تشخیص صدا و تحلیل الگوهای بصری موجود در عکس ها و همچنین رفتارهای پیچیده ای از جمله یادگیری از اشتباهات گذشته و حل کردن مشکلات را دارا می باشند.

به منظور درک تکنولوژی هوش مصنوعی، به رفتارهای موجودات هوشمند اطرافتان توجه کنید. یک نمونه ساده از قوه هوش را می توان در موش آزمایشگاهی مشاهده کرد، که  می تواند راه درست را در یک هزارتو یاد بگیرد که این امر همانند انسان در نتیجه ی استفاده از قدرت حافظه و یادگیری به عمل می آید.

در سال 1951، الن تورینگ اعلام کرد که “دستگاه های متفکر” ( دارای هوش مصنوعی)،  دارای قوه تشخیص هستند؛ زیرا قادرند برای حل مسائل از دلیل و منطق استفاده کنند. جان ام سی کارسی نیز در این باره می گوید: “کامپیوتر ها می توانند کار هایی را انجام دهند که انسان ها آن ها را با استفاده از هوششان انجام می دهند.” تمامی این نظرات در سه مشخصه خلاصه شدند که میتوان از آن ها برای تشخیص دادن برخورداری یک ماشین یا کامپیوتر از هوش مصنوعی استفاده کرد. این مشخصه ها عبارتند از:

1.توانایی استفاده از ورودی هایی مانند سنسور ها و داده ها به منظور تحلیل اطلاعات

2.توانایی پردازش حجم عظیمی از داده ها به منظور شناسایی الگو ها، گرایشات و ارتباطات

3.توانایی مطابقت دادن تصمیمات و عملکردشان بر اساس یادگیری های حاصل شده از ورودی ها و داده ها

دقیقا همانطور که هوش انسان ها کمک می کند تا در زندگی روزمره خود چیز های جدیدی یاد بگیرند و از دانسته های خود به خوبی استفاده کنند.

اجزاء تشکیل دهنده دستگاه های دارای هوش مصنوعی

یک دستگاه هوشمند از اجزاء متفاوتی تشکیل شده است؛ تمامی این اجزاء دست به دست هم داده و به این دستگاه کمک می کنند تا اطلاعاتی را از دنیای حقیقی جمع آوری کرده و تصمیمات هوشمندانه ای بگیرد.

سنسورها

دستگاه های هوشمند نیز همانند انسان ها برای جمع آوری اطلاعات از دنیای حقیقی نیاز به یکسری سنسور ها دارند که بعضی از آن ها عبارتند از:

_دوربین: دوربین ها به منظور استفاده از نشانه های دیداری برای انجام اعمالی از قبیل تشخیص چهره و اجتناب از موانع بکار برده می شوند، در مواردی نیز برای تشخیص میزان حرارت اشیا از دوربین های مادون قرمز استفاده می شود.

_میکروفون: از میکروفون ها برای برقراری ارتباط با انسان ها از طریق صدا، شناسایی فعالیت ها در یک اتاق و یا واکنش نشان دادن به موسیقی استفاده می شود.

_سنسورهای لمسی: این سنسور ها به ربات ها کمک می کنند تا نیرو کنسول بازی و گریپ خود را به گونه ای تنظیم کنند که با حرکت کنترل کننده بازی که در دست شماست هماهنگ باشد.

_سنسورهای مربوط به موقعیت، دما و جریان هوا: این سنسور ها اطلاعاتی را درباره ی گازها و یا مایعات موجود در لوله ها، دما در مواد شیمیایی، فلزات و یا حتی ترکیبات شیمیایی مایع را در دسترس قرار می دهند.

در واقع با وجود تکنولوژی پیشرفته سنسورها، دستگاه های هوشمند می توانند چیز هایی را درباره ی جهان کشف کنند که حتی انسان ها هم قادر به کشف آن ها نیستند.

داده ها و یادگیری ماشینی

یکی از بخش های اصلی دستگاه های هوشمند بخش یادگیری ماشینی آن ها است. منظور از یادگیری در اینجا، بدست آوردن توانایی لازم برای جمع آوری حجم عظیمی از اطلاعات از چندین منبع و تحلیل آن ها برای دستیابی به الگو ها و ارتباطات معنی دار می باشد. به عنوان مثال، یک کامپیوتر می تواند درجه حرارت و فشار های وارده را در طول تست سقوط و تصادف وسایل نقلیه اندازه اندازه گیری و تحلیل کند و بدین ترتیب می تواند به سازندگان وسایل نقلیه کمک کند و بگوید که بهترین مکان برای نصب کیسه های هوا کجا می باشد همچنین می تواند سطح ایمنی این محصولات را بالا ببرد.

یادگیری ماشینی در زمینه عیب زدایی نیز بسیار کارآمد می باشد؛ بدین صورت که کامپیوتر با جمع آوری اطلاعات ساخت از میان صد ها سنسور و کامپیوتر می تواند مشکلاتی را که باعث ساخت محصولات معیوب می شوند را شناسایی کند و با مرتبط کردن دیگر داده های سنسور، به کارشناسان فنی اعلام کند که کدام اجزاء معیوب هستند. از آن جایی که یادگیری ماشینی در مدت زمان کوتاه تری نسبت به انسان قادر به انجام این عمل است، شرکت ها با استفاده از آن می توانند مشکلات را سریع تر تشخیص داده و برطرف کنند، کیفیت محصولات خود را بهبود بخشند و میزان تولید خود را افزایش دهند.

یادگیری عمیق

یک نوع پیشرفته تر از یادگیری ماشینی یادگیری عمیق نام دارد؛ که دستگاه هوشمند با استفاده از آن قادر خواهد بود مشکلات را تشخیص دهد و موثرترین راهکارها را برای انجام یک کار ارائه دهد. به عنوان مثال یک خودرو اتوماتیک از یادگیری ماشینی استفاده می کند تا با در نظر گرفتن علامت گذاری های موجود در جاده، توجه به عابران پیاده و تشخیص چراغ های راهنمایی براند. اما در حوزه یادگیری عمیق خودرو خود ران باید علاوه بر این بتواند به گونه ای عمل کند که خودرو بیشتر در مرکز مسیر حرکت کند. به طور کلی این خودرو باید در طول زمان یاد بگیرد که چگونه به راننده بهتری تبدیل شود.

هدف از اختراع دستگاه هایی با هوش مصنوعی چیست؟

از آن جایی که داشمندان در حال توسعه هوش مصنوعی هستند ما میتوانیم با استفاده از دستگاه های دارای این قابلیت، کیفیت زنذگی خود را بهبود بخشیم. هوش مصنوعی به دستگاه ها این توانایی را می دهد تا کارهای تکراری ای را انجام دهند که انجام آن ها توسط انسان ممکن است خطرناک و آسیب زننده باشد. علاوه بر این، هوش مصنوعی می تواند امنیت خودرو ها و هواپیما ها را نیز افزایش دهد. در نهایت هدف از ایجاد هوش مصنوعی را می توان افزایش دانش انسان دانست؛ که با دستیابی به حجم عظیمی از اطلاعات ممکن میشود، که تنها کامپیوتر ها قادر به پردازش آن ها هستند.

فیلسوفان اغلب می پرسند اگر هوش مصنوعی از هوش انسان پیشی بگیرد، تا آن جایی که ربات ها برتر از انسان ها شوند آن وقت چه اتفاقی می افتد؟ در جواب این سوال می توان گفت که این اتفاق هرگز نخواهد افتاد چرا که ربات ها هیچ گاه قادر به درک عواطف و احساسات نخواهند بود. به هر حال اغلب دستگاه های هوشمند، تنها قادرند که بر بخش هایی از یادگیری متمرکز شوند و در بسیاری از تصمیماتی که یک انسان عادی هر روزه با آن ها روبروست نمی توانند نقشی داشته باشند بنابر این جای نگرانی نیست و ماشین های هوشمند هرگز نمی توانند جای انسان ها را بگیرند.

منبع: lifewire